จำนวนผู้อพยพย้ายถิ่นฐานจำนวนมากที่ชายแดนภาคใต้บาคาร่าออนไลน์ส่งผลให้จำนวนผู้เดินทางเข้าประเทศโดยไม่ได้รับอนุญาตตามกฎหมายบันทึกจำนวนผู้เสียชีวิตจากแรงงานข้ามชาติและการลงโทษแรงงานด้านมนุษยธรรมและนักเคลื่อนไหวที่ช่วยเหลือผู้อพยพ ผู้อยู่อาศัยยังประสบกับความเครียดเรื้อรังและความไม่แน่นอน ทำลายความรู้สึกปลอดภัยและความเป็นอยู่ที่ดี
นี่ไม่ใช่ประเทศสหรัฐอเมริกา มันคืออิตาลี โดยเฉพาะเกาะซิซิลี ที่ข้อจำกัดทางการเมืองเกี่ยวกับการย้ายถิ่นฐานยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ และกำลังส่งผลกระทบต่อผู้อยู่อาศัยในท้องถิ่นและผู้อพยพ
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผู้คนจำนวนมากออกจากตะวันออกกลางและบางส่วนของแอฟริกา แสวงหาที่หลบภัยจากความไม่มั่นคงทางการเมืองและสังคม และความเป็นไปได้ของชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองมากขึ้นในยุโรป ซิซิลีเป็นจุดที่เดินทางมาถึงโดยทั่วไป เนื่องจากเป็นการเดินทางโดยเรือระยะสั้นจากแอฟริกาเหนือ อย่างไรก็ตาม ทางข้ามนี้เป็นทางผ่านที่อันตรายมากด้วย โดยมีผู้อพยพย้ายถิ่นมากกว่า 15,000 คน นับตั้งแต่ปี 2556
ข้อจำกัดการเข้าเมืองเป็นอันตรายต่อผู้อยู่อาศัย
ในการตอบสนองต่อการไหลทะลัก นักการเมืองในอิตาลีและทั่วยุโรปแสดงความกังวลเกี่ยวกับจำนวนผู้อพยพและผู้ลี้ภัย ในปี 2018 พวกเขาลงมติเห็นชอบให้ “ กฤษฎีกาความมั่นคง ” ของมัตเตโอ ซัลวินี รัฐมนตรีมหาดไทยในขณะนั้นซึ่งเป็นนโยบายจำกัดที่พยายามขัดขวางไม่ให้ผู้อพยพเข้ามามากขึ้นและจำกัดเสรีภาพในการอยู่อาศัยของผู้ที่มาถึงแล้ว พระราชกฤษฎีกาด้านความมั่นคงลดเงินทุนลงอย่างมากแก่ศูนย์ต้อนรับผู้อพยพหลายร้อยแห่ง โดยบังคับให้ส่วนใหญ่ดำเนินการเลิกจ้างอย่างกว้างขวางหรือปิดทั้งหมด และยกเลิกการคุ้มครองด้านมนุษยธรรมเกือบทุกรูปแบบสำหรับผู้ขอลี้ภัย
งานวิจัยของฉันซึ่งได้ตรวจสอบการตอบสนองของชุมชนต่อการอพยพในซิซิลี พบว่านโยบายเหล่านี้ไม่ได้ช่วยอะไรมากที่จะส่งผลกระทบต่อการไหลของผู้อพยพ แต่พวกเขาทำร้ายชาวซิซิลีที่อาศัยอยู่ในชุมชนที่ผู้อพยพเข้ามาครั้งแรก ข้อห้ามทั่วไปในหมู่ชาวเกาะคือ “อิตาลีและสหภาพยุโรปได้ละทิ้งซิซิลี” โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยการระงับทรัพยากรทางการเงินเพื่อตอบสนองต่อการย้ายถิ่น
ตั้งแต่ต้นเดือนพฤศจิกายน 2019 ชาวอิตาลีได้ออกไปตามท้องถนนและลานสาธารณะเพื่อประกาศการสนับสนุนสิทธิมนุษยชนและการคัดค้านนโยบายการเข้าเมืองที่เข้มงวด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเขาประท้วงต่อต้านการลุกฮือทางการเมืองของซัลวินี ผู้รักชาติต่อต้านผู้อพยพจากทางเหนือของอิตาลีและหัวหน้าพรรคฝ่ายขวาจัด
ผู้นำยุโรปและอิตาลี รวมถึงสื่อกระแสหลักในอิตาลี มักกล่าวถึงการย้ายถิ่นว่าเป็น “วิกฤต” หรือ ” ฉุกเฉิน ” ด้านมนุษยธรรม ซึ่งพวกเขามองว่าเป็นภัยคุกคามต่อแง่มุมต่างๆ ของสังคมยุโรป ผลการวิจัยของฉันพบว่าผู้คนที่อาศัยอยู่ในชุมชนที่รับผู้อพยพในซิซิลี และที่อื่นๆ ในยุโรปตอนใต้ มองสถานการณ์ของพวกเขาด้วยความแตกต่างกันมากขึ้น เพื่อนและผู้ทำงานร่วมกันในการวิจัยเตือนฉันว่าเกาะนี้เป็น “หม้อหลอมละลาย” “รับผู้อพยพหลายศตวรรษ” มาโดยตลอด
ผู้คนที่นี่มักชื่นชมฉันด้วยตัวอย่างว่าพวกเขาแบ่งปันอะไรกับแอฟริกาเหนือในด้านอัตลักษณ์ของพวกเขาได้มากกว่าที่พวกเขาทำกับประเทศอื่นๆ ในอิตาลี ดังที่ผู้อำนวยการไม่แสวงหาผลกำไรคนหนึ่งอธิบายให้ฉันฟังว่า “เราไม่ต้องการให้ตำรวจที่เดินทางมาถึงและทำหน้าที่เป็นผู้พิทักษ์ชายแดนของยุโรป” และในฐานะนายกเทศมนตรีของปาแลร์โม ลีโอลูกา ออร์ลันโด ได้บอกกับฝูงชนในกรุงเบอร์ลินเมื่อเร็วๆ นี้ ในขณะที่กล่าวถึงนโยบายของเมืองของเขาเองในการต้อนรับผู้อพยพว่า “วิธีเดียวที่จะรับรองความปลอดภัยคือการเคารพสิทธิมนุษยชน”
การสร้างการตอบสนองทั่วทั้งชุมชน
การอพยพเข้าซิซิลีจากตะวันออกกลางและแอฟริกาได้ลดน้อยลงและไหลเข้ามาในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา
ทุกครั้งที่มีการไหลบ่าเข้ามา ชุมชนท้องถิ่นต้องจัดระเบียบเพื่อรับมือ รวมทั้งเตรียมการค้นหาและกู้ภัยเพื่อค้นหาผู้อพยพที่เรือของเขากำลังซ่อมแซมไม่ดีหรือจม และเพื่อช่วยเหลือผู้คนเมื่อพวกเขามาถึงฝั่ง
นับตั้งแต่วิกฤตการเงินโลกในปี 2551 อัตราการว่างงานของเยาวชนในซิซิลีได้เกิน 40 % ชาวซิซิลีรุ่นเยาว์หลายคนที่ฉันคุยด้วยรู้สึกโล่งใจที่หางานทำในฐานะคนทำงานด้านมนุษยธรรม นักแปล เจ้าหน้าที่ธุรการ และทนายความเพื่อช่วยเหลือผู้อพยพย้ายถิ่นที่หลั่งไหลเข้ามาในปี 2554 พวกเขาช่วยผู้อพยพออกจากเรือและให้การรักษาพยาบาลแก่พวกเขา พวกเขาดำเนินการกับบุคคลขณะที่พวกเขาลงจากรถโดยบันทึกรายละเอียดและเริ่มต้นการสมัครขอสถานะการเข้าเมือง และพวกเขาพาพวกเขาไปยังที่พักพิงที่พวกเขาสามารถกินและนอนได้ในขณะที่รอการตัดสินใจเกี่ยวกับการขอลี้ภัยหรือผู้ลี้ภัย
ฉันสังเกตกระบวนการนี้ในช่วงฤดูร้อนปี 2017 ซึ่งเป็นปีที่ผู้อพยพเกือบ 120,000 คนมาถึงอิตาลี โดยส่วนใหญ่อยู่ที่ท่าเรือซิซิลี
หน่วยยามฝั่งเฝ้าติดตามการจราจรทางทะเลและแจ้งเตือนอาสาสมัครในพื้นที่และกลุ่มช่วยเหลือมืออาชีพหลายชั่วโมงหรือหลายวันก่อนที่เรืออพยพจะมาถึงท่าเรือซิซิลี เจ้าหน้าที่ช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่สาธารณสุข และเจ้าหน้าที่ของรัฐในพื้นที่จึงรวมตัวกันเพื่อช่วยรวบรวมข้อมูลส่วนบุคคลของผู้อพยพแต่ละคนที่มาถึง ตั้งเต็นท์และคลินิกชั่วคราว และแจกจ่ายเสื้อผ้า รองเท้า น้ำและอาหาร
การเลิกจ้าง การขาดการเชื่อมต่อ และความสับสน
เมื่อ Salvini ซึ่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยในขณะนั้นสั่งห้ามไม่ให้ผู้อพยพขึ้นฝั่งในอิตาลีตั้งแต่ปี 2018 การใช้จ่ายของรัฐบาลสำหรับการรับผู้อพยพลดลง ศูนย์ต้อนรับทั่วซิซิลีปิด คนงานด้านลอจิสติกส์และมนุษยธรรมหลายพันคนตกงาน
พนักงานในศูนย์ต้อนรับที่ฉันพบครั้งแรกในปี 2560 รู้สึกไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อฉันไปเยี่ยมเธอในปี 2562 ขณะที่เธออธิบายว่าการลดงบประมาณและการเปลี่ยนแปลงนโยบายการเข้าเมืองของอิตาลีนำไปสู่การเลิกจ้างในหมู่เพื่อนร่วมงาน และเพิ่มความรับผิดชอบและแรงกดดันในตำแหน่งของเธอเอง เช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่ช่วยเหลือและช่วยเหลือทางสังคมจำนวนมากในระบบต้อนรับผู้อพยพของอิตาลี เธอกำลังดิ้นรนกับความเครียดเรื้อรังและภาวะซึมเศร้าและไม่คิดว่าเธอจะสามารถทำงานต่อไปได้นานกว่านี้
เมื่อ Salvini พ้นจากตำแหน่ง ผู้อพยพก็มาถึงซิซิลีอีกครั้ง บุคลากรและระบบและกระบวนการต่างๆ ที่จัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยให้พวกเขาต้องสร้างขึ้นใหม่ ส่วนใหญ่มาจากศูนย์ การแย่งชิงเพื่อจัดระเบียบผู้คนและสิ่งของต่างๆทำให้เกิดวิกฤตสำหรับผู้อยู่อาศัยในท้องถิ่น เนื่องจากพวกเขาต้องประสานงานหน่วยงานและอาสาสมัครเพื่อรับผู้อพยพที่ท่าเรือ ระบุทางเลือกสำหรับการขนส่งและที่อยู่อาศัย และค้นหาและยื่นคำร้องสำหรับทรัพยากรทางการเงินเพื่อคงไว้ซึ่งกิจกรรมเหล่านี้บาคาร่าออนไลน์
